سرش به کار خودش بود توی کنج بار ایستاده بود با یه تیشرت قرمز از همون تیشرتایی که کارگرای مک دونالد میپوشن. اولش خیلی جلب توجه نمی کرد چون چند نفر دیگه هم بودن اونجا، برای فیلمبرداری از گروه موزیک رفته بودم کافه 24 سعادت آباد .

شماره تماس برای هماهنگی جهت عکاسی و فیلمبرداری 

امانی 1076 144 0930

 عکاسی و فیلمبرداری و تهیه کلیپ شخصی پرتره چهره بارداری کودک مهمانی رویداد مراسم اجتماعی خیریه خبری کافی شاپ رستوران نمایشگاه معماری و ساختمانی حیوانات خانگی داخل استدیو فضای باز باغ و تالار و غیره

#عکاسی #آتلیه #عکاسی_غذا #عکاسی_پرتره #عکاسی_چهره #عکاسی_خلاقانه #عکاسی_مردانه #پیراهن_جین #پیتزا #فستفود

سرش به کار خودش بود یه پسر لاغر با صورت استخونی و ریش دار با دندونای مرتب که لبخند جذابی داشت داخل پیشخوان کنج بار ایستاده بود با یه تیشرت قرمز از همون تیشرتایی که کارگرای مک دونالد میپوشن. من همراه گروه موزیک وارد شدم، سلام کردیم، برای فیلمبرداری از گروه موزیک رفته بودم کافه … سعادت آباد، چند تا میز رزرو شده بود، وقتی گروه موزیک شروع کردن به خوندن ترانه من سعی می کردم از بین جمعیت که با ریتم شیش و هشت موزیک شادی و جنب و جوش می کردن از صحنه های مختلف فیلم بگیرم، صدا ساز و ضرب کاخون با فریاد جمعیت که ترکیب می شد جداً مثل تحریک کننده عمل می کرد، کسی نبود که سر جاش نشسته باشه و عکس العملی نشون نده

تایم آنتراک من و گروه موزیک سر یه میز نشستیم دیدم که از بین بچه های کافه یکیشون که قد بلند و هیکل تپل و سبیل های چخماقی داشت که لبه هاش به سمت پایین بود هر از گاهی از کنارمون رد میشد و بدون اینکه با هم آشنا شده باشیم با لحن کودکانه و جوری که معلوم نبود مخاطبش کیه یه لبخند میزد و همراه تعارف یه چند کلمه شوخی بهمون میکرد

جمعیت بیشتر می شد و دیگه تقریبا جایی برای سوزن انداختن نبود.

شماره تماس برای هماهنگی جهت عکاسی و فیلمبرداری 

امانی 1076 144 0930

 عکاسی و فیلمبرداری و تهیه کلیپ شخصی پرتره چهره بارداری کودک مهمانی رویداد مراسم اجتماعی خیریه خبری کافیشاپ رستوران نمایشگاه معماری و ساختمانی حیوانات خانگی داخل استدیو فضای باز باغ و تالار و غیره

#عکاسی #آتلیه #عکاسی_غذا #عکاسی_پرتره #عکاسی_چهره #عکاسی_خلاقانه #عکاسی_مردانه #پیراهن_جین #پیتزا #فستفود

برای مشاهده عکسها در اندازه بزرگتر روی آن کلیک کنید

شماره تماس برای هماهنگی جهت عکاسی و فیلمبرداری 

امانی 1076 144 0930

 عکاسی و فیلمبرداری و تهیه کلیپ شخصی پرتره چهره بارداری کودک مهمانی رویداد مراسم اجتماعی خیریه خبری کافیشاپ رستوران نمایشگاه معماری و ساختمانی حیوانات خانگی داخل استدیو فضای باز باغ و تالار و غیره

#عکاسی #آتلیه #عکاسی_طبیعت #عکاسی_پرتره #عکاسی_فضای_باز #عکاسی_چهره #عکاسی_خلاقانه #عکاسی_پسرانه #عکاسی_مردانه

برای مشاهده تصویر در اندازه بزرگتر روی آن کلیک کنید

شماره تماس برای هماهنگی جهت عکاسی و فیلمبرداری 

امانی 1076 144 0930

 عکاسی و فیلمبرداری و تهیه کلیپ شخصی پرتره چهره بارداری کودک مهمانی رویداد مراسم اجتماعی خیریه خبری کافیشاپ رستوران نمایشگاه معماری و ساختمانی حیوانات خانگی داخل استدیو فضای باز باغ و تالار و غیره

#عکاسی #آتلیه #عکاسی_طبیعت #عکاسی_پرتره #عکاسی_فضای_باز #عکاسی_چهره #عکاسی_خلاقانه #عکاسی_دخترانه #عکاسی_نه

سرش به کار خودش بود یه پسر لاغر با صورت استخونی و ریش دار با دندونای مرتب که لبخند جذابی داشت داخل پیشخوان کنج بار ایستاده بود با یه تیشرت قرمز از همون تیشرتایی که کارگرای مک دونالد میپوشن. من همراه گروه موزیک وارد شدم، سلام کردیم، برای فیلمبرداری از گروه موزیک رفته بودم کافه … سعادت آباد، چند تا میز رزرو شده بود، وقتی گروه موزیک شروع کردن به خوندن ترانه من سعی می کردم از بین جمعیت که با ریتم شیش و هشت موزیک شادی و جنب و جوش می کردن از صحنه های مختلف فیلم بگیرم، صدا ساز و ضرب کاخون با فریاد جمعیت که ترکیب می شد جداً مثل تحریک کننده عمل می کرد، کسی نبود که سر جاش نشسته باشه و عکس العملی نشون نده

توصیه میکنم قبل از خوندن ادامه مطلب صفحه 

خیریه مهر رو مطالعه کنید

تایم آنتراک من و گروه موزیک سر یه میز نشستیم دیدم که از بین بچه های کافه یکیشون که قد بلند و هیکل تپل و سبیل های چخماقی داشت که لبه هاش به سمت پایین بود هر از گاهی از کنارمون رد میشد و بدون اینکه با هم آشنا شده باشیم با لحن کودکانه و جوری که معلوم نبود مخاطبش کیه یه لبخند میزد و همراه تعارف یه چند کلمه شوخی بهمون میکرد

جمعیت بیشتر می شد و دیگه تقریبا جایی برای سوزن انداختن نبود.

شماره تماس برای هماهنگی جهت عکاسی و فیلمبرداری 

امانی 1076 144 0930

 عکاسی و فیلمبرداری و تهیه کلیپ شخصی پرتره چهره بارداری کودک مهمانی رویداد مراسم اجتماعی خیریه خبری کافیشاپ رستوران نمایشگاه معماری و ساختمانی حیوانات خانگی داخل استدیو فضای باز باغ و تالار و غیره

#عکاسی #آتلیه #عکاسی_غذا #عکاسی_پرتره #عکاسی_چهره #عکاسی_خلاقانه #عکاسی_مردانه #پیراهن_جین #پیتزا #فستفود

عکاسی در لغت به معنای روش عکاسی و عکسبرداری است و همچنین به عمل و شغل عکاس نیز گفته می‌شود.[۱] این هنر در اکثر زبان‌های جهان فتوگرافی[  ۱] خوانده می‌شود که ترکیبی از دو کلمهٔ یونانی فتو به معنی نور و گرافی به معنی ثبت یا نگارش است.[۲] بنابراین، فتوگرافی به معنای نقش کردن با نور است.[۳]

عکاسی یعنی ثبت و ایجاد یک تصویر؛ که در دو مرحله انجام می‌شود: نخست، به‌دست‌آوردن تصویر به وسیلهٔ دوربین و ثبت آن روی نگاتیو (فیلم) یا گیرنده تصویر الکترونیکی و دوم، ظاهر کردن تصویر مخفی حاصل از دوربین عکاسی و پایدارکردن آن.[۴][۵][۶]

در این فرایند، دریافت و ثبت نور بر روی یک سطح حساس به نور، مانند نگاتیو یا گیرنده تصویر، باعث می‌شود الگوهای نوری بازتابیده شده یا ساطع شده از اشیاء بر روی سطح حساس به نور (نقره کلرید یا گیرنده) تأثیرگذارد و باعث ثبت تصاویر گردد.

عکاسی دارای سه جنبهٔ علمی، صنعتی و هنری است؛ به‌عنوان یک پدیدهٔ علمی متولد شد، به‌شکل یک صنعت گسترش یافت و به عنوان هنر تثبیت شد.[۷] عکاسی توسط یک فرد کشف و تکمیل نشده‌است، بلکه نتیجهٔ تلاش بسیاری از افراد در زمینه‌های مختلف و اکتشافات و نوآوری‌های آنان در طول تاریخ است و سال‌ها قبل از اختراع عکاسی، اساس کار دوربین عکاسی وجود داشته‌است اما اولین تصویر لیتوگرافی نوری در سال ۱۸۲۲ میلادی توسط مخترع فرانسوی، ژوزف نیسه‌فور نیِپس تولید شد و پس از آن توانست عکسی دائمی از طبیعت به نام اصطبل و کبوترخانه را خلق کند. او با همکاری لوئی داگر، آزمایش‌هایی را بر ترکیبات نقره براساس یافته‌های یوهان هاینریش شولتز انجام دادند و داگر در سال ۱۸۳۷ توانست روش داگرئوتایپ را اختراع کند.

تئوری عکس رنگی سه‌رنگ، توسط جیمز کلرک ماکسول در سال ۱۸۵۵ پیشنهاد شده بود. برپایهٔ نظریهٔ او، نور مرئی از سه رنگ اساسی قرمز، سبز و آبی، تشکیل شده‌است. پس فیلمی از سه لایه ساخت که هر لایهٔ آن نسبت به یکی از سه رنگ‌های اولیه حساس بود و توانست نخستین عکس رنگی را در سال ۱۸۶۱ به ثبت برساند.

جورج ایستمن در سال ۱۸۸۴ میلادی فیلم رول را که فیلمی از جنس پلاستیک آغشته به امولسیون ژلاتینی است را ابداع کرد و با ساخت دوربین جعبه‌ای در سال ۱۸۸۸، عکاسی را برای مردم عادی مقرون به صرفه نمود و تحول مهمی در عکاسی ایجاد کرد. ادوین لند نوعی دوربین آنالوگ ظهور فیلم فوری موسوم به دوربین پولاروید را اختراع کرد که بلافاصله پس از عکسبرداری، نسخهٔ چاپ‌شدهٔ عکس را پرینت می‌کردند و عکس گرفته‌شده یک دقیقه بعد و در مدل‌های جدیدتر تا چند ثانیه بعد، قابل رویت بود.

در عکاسی آنالوگ، باید تمامی تدبیرات اعمّ از: اصلاح رنگ، نور و کنتراست را قبل از نوردهی انجام داد. چون تقریباً بعد از نوردهی و ظهور فیلم، در این خصوص کار زیادی نمی‌شود انجام داد. ظهور در عکاسی به معنای مواجهه دادن فیلم عکاسی یا کاغذ عکاسی با مواد شیمیایی است که باعث تبدیل شدن فیلم به یک تصویر منفی (نگاتیو) یا مثبت (اسلاید)، یا کاغذ به تصویر عکس می‌شود در حالی که عکاسی دیجیتال به فرایند ثبت تصاویر به وسیلهٔ دریافت و ثبت نور بر روی سطح حساس به نور سنسور الکترونیکی گفته می‌شود. الگوهای نوری بازتابیده شده یا ساطع شده از اشیاء بر روی سطح حساس به نور سنسور تأثیر می‌گذارد و باعث ثبت تصاویر می‌گردد.

تاریخچه عکاسی

نوشتار اصلی: تاریخ عکاسی

عکاسی توسط یک فرد کشف و تکمیل نشده‌است، بلکه نتیجهٔ تلاش بسیاری از افراد در زمینه‌های مختلف و اکتشافات و نوآوری‌های آنان در طول تاریخ است.[۸]

نحوهٔ کارکرد دوربین سوراخ سوزنی.

سال‌ها قبل از اختراع عکاسی، اساس کار دوربین عکاسی وجود داشته‌است؛ موزی، ارسطو و اقلیدس در سدهٔ ۵ و ۴ پیش از میلاد نحوهٔ کارکرد دوربین سوراخ سوزنی را شرح داده‌بودند.[۹] در یونان باستان عقیده بر این بود که نور از چشم به سمت اشیاء می‌تابد و بازتاب آن باعث دیدن می‌شود. ارسطو و اقلیدس با استفاده از تئوری سوراخ‌سوزنی تلاش کردند خلاف آن نظریه را ثابت کنند؛ آن‌ها در پشت دوربین‌های سوراخ سوزنی صفحه‌ای نیمه‌مات قرار می‌دادند تا تصویر بازتاب‌شدهٔ روی آن با چشم دیده شود.[۱۰] در قرن ششم میلادی، آنتمیوس در آزمایش‌های خود از دوربین تاریکخانه‌ای استفاده کرد.[۱۱]

ابن هیثم تئوری دوربین سوراخ سوزنی را گسترش داد و در مشاهدات خورشید گرفتگی خود از وسیله‌ای به نام جعبه تاریک» استفاده کرده بود.[۱۲] او برای نخستین‌بار از دوربین سوراخ سوزنی و دوربین تاریکخانه‌ای در آزمایش‌هایش جهت بررسی خواص نور پرداخت.[۱۳] آلبرتوس ماگنوس[پانویس ۲] در قرن سیزدهم میلادی نیترات نقره[۱۴] و ژرژ فابریسیوس[پانویس ۳] نقره کلرید را کشف کرد.[۱۵] و دانیل باربارو[پانویس ۴] در سال ۱۵۶۸ میلادی نحوهٔ عملکرد دیافراگم و کارکرد عدسی در دوربین تاریکخانه‌ای را شرح داد.[۱۶] ویلهلم هومبرگ[پانویس ۵] در سال ۱۶۹۴ میلادی توضیح داد که نور چگونه برخی از مواد شیمیایی را تاریک می‌کند[۱۷] و در سال ۱۸۰۲ میلادی توماس وجوود[پانویس ۶] انگلیسی توانست بر روی سطح‌های حساس شده با نیترات نقره تصویر شفافی به دست آورد.[۱۸]

اتاق تاریک منجر به تکامل عکاسی و پیدایش دوربین عکاسی شد. اتاق تاریک عبارت از اتاقی بدون پنجره است که به جز روزنه‌ای که بر یکی از دیوارهای اتاق تعبیه شده، هیچ نوری به آن وارد نمی‌شود. تصاویر یا چشم‌اندازهای روبه‌روی روزنه به صورت وارونه بر دیوار روبرویش بازتاب می‌یابد که قابل دیدن است. بعضی از نگارگران از تصاویر بازتاب یافته به عنوان الگوی نقاشی استفاده می‌کردند. بعدها این اتاق تاریک در ابعاد کوچک‌تر تبدیل شد به دوربین عکاسی شد یعنی در برابر روزنه‌ای که وجود داشت مادهٔ حساس به نور قرار می‌دادند تا تصاویر بازتابش یافته، ثبت و ضبط شوند.[۱۹]

نخستین عکس ثبت‌شده در تاریخ توسط ژوزف نیسه‌فور نیپس.

اولین تصویر لیتوگرافی نوری در سال ۱۸۲۲ میلادی توسط مخترع فرانسوی، ژوزف نیسه‌فور نیپس[پانویس ۷] تولید شد اما در هنگام رونوشت‌برداری از بین رفت.[۲۰] اما نیپس در سال ۱۸۲۶ دوباره توانست عکسی دائمی از طبیعت به نام اصطبل و کبوترخانه را خلق کند.[۲۱] ولی زمان نوردهی این عکس هشت ساعت بود که زمان بسیار درازی است، و مشکل دیگر هم این بود که تصویر نگاتیو بود یعنی هرچه سفید بود را سیاه هرچه سیاه بود را سفید نشان می‌داد. به همین دلیل او به دنبال یافتن فرایند بهتری بود و با همکاری لوئی داگر،[پانویس ۸] آزمایش‌هایی را بر ترکیبات نقره براساس یافته‌های یوهان هاینریش شولتز[پانویس ۹] در سال ۱۸۱۶ میلادی انجام دادند؛ در آن سال شولتز مشاهده کرد که مخلوطی از نیترات نقره و گچ در مقابل نور، تیره می‌شوند.[۲۲]

یک عکس داگرئوتیپ که توسط لوئی داگر عکسبرداری شده.

نیپس در سال ۱۸۳۳ میلادی درگذشت؛ ولی داگر در سال ۱۸۳۷ توانست روش داگرئوتایپ[پانویس ۱۰] را اختراع کند. داگرئوتایپ بدین‌گونه بود که به صفحه‌ای نقره‌ای مدتی بخار ید داده تا نسبت به نور حساس شود، سپس آن را درون یک دوربین جعبه‌ای گذاشته و با برداشتن عدسی حدود ۱۵ تا ۳۰ دقیقه نور از شی موردنظر به صفحهٔ نقره‌ای تابانده می‌شد. برای ظهور تصویر، صفحه را در محلول جیوه با حرارت ۶۵ درجه قرار می‌داد تا با چسبیدن ذرات نقره و جیوه، عکس به وجود آید؛ سپس صفحه را در آب سرد فرو می‌برد تا سطح آن پایدار گردد، در نهایت صفحه را در آب‌نمک (سدیم کلرید) قرار می‌داد و تصویر ظاهر می‌شد.[۲۳][۲۴][۲۵] یکی از مشکلات روش داگرئوتایپ این بود که فقط می‌شد یک نسخهٔ پوزیتیو یا مثبت (عکس دائمی) از سوژه ثبت کرد.[۲۶]

این عکس در سال ۱۸۴۹ به روش کالوتایپ برداشته شده.

در سال ۱۸۳۵ میلادی، چند ماه پس از اینکه نتیجهٔ آزمایش‌های لوئی داگر اعلام شد، شیمی‌دان انگلیسی، هنری فاکس تالبوت[پانویس ۱۱] گزارشی از روند عکاسی خود که آن را طراحی نوری» نامیده بود منتشر کرد؛ تالبوت این روش را در سال ۱۸۳۵ میلادی ابداع کرده بود اما آن را مخفی نگه داشت و روش خود را کامل و در سال ۱۸۴۰ با عنوان کالوتایپ[پانویس ۱۲] معرفی کرد.[۲۷] در این روش، به‌جای استفاده از صفحات فی، از کاغذ حساس‌شده به نیترات نقره با ترکیبی از سدیم کلرید و اسید گالیک استفاده کرد. کاغذ حساس‌شده به مدت دو دقیقه نوردهی می‌شد و پس از آن یک تصویر پنهان به وجود می‌آمد که آن را با استفاده از پتاسیم یدید و سدیم سولفات به صورت نگاتیو (منفی) در اندازه‌های کوچکتر ثبت می‌کرد.[۲۸] سپس با استفاده از آن می‌شد نسخه‌های دائمی فراوانی در اندازه‌های مختلف تهیه کرد؛ تا پیش از این عکاسان مجبور بودند صفحهٔ حساس را به اندازهٔ شی موردنظر بسازند و امکان تغییر در اندازه وجود نداشت. تا سال ۱۸۶۰ میلادی روش داگرئوتایپ به کلی منسوخ شد و عکاسی مبتنی بر نسخه‌های نگاتیو و پوزیتیو جایگزین آن شد.[۲۹] در سال ۱۸۳۹ جان هرشل[پانویس ۱۳] با استفاده از سدیم تیو سولفات روشی را برای تهیهٔ نسخهٔ نگاتیو روی شیشه ابداع کرد که به‌مرور جایگزین نگاتیوهای کاغذی شد.[۳۰]

نخستین عکس رنگی از یک روبان که در سال ۱۸۶۱ توسط جیمز کلرک ماکسول عکسبرداری شده.

تئوری عکس رنگی سه‌رنگ، توسط جیمز کلرک ماکسول[پانویس ۱۴] فیزیکدان انگلیسی در سال ۱۸۵۵ پیشنهاد شده بود. برپایهٔ نظریهٔ او، نور مرئی از سه رنگ اساسی قرمز، سبز و آبی، تشکیل شده‌است. پس فیلمی از سه لایه ساخت که هر لایهٔ آن نسبت به یکی از سه رنگ‌های اولیه حساس بود و توانست نخستین عکس رنگی را در سال ۱۸۶۱ به ثبت برساند.[۳۱]

بالاخره در سال ۱۸۷۴، یک شرکت انگلیسی اولین شیشه‌های خشک عکاسی را به بازار عرضه کرد و عکاسی جنبهٔ عملی به خود گرفت. اما حمل و نقل مقدار زیادی شیشه، از لحاظ سنگینی و شکنندگی، یکی از مشکلات پیش روی بود تا اینکه در سال ۱۸۷۱ ریچارد مادوکس،[پانویس ۱۵] فیزیکدان و عکاس انگلیسی با ابداع فیلم عکاسی ژلاتینی، زمان عکسبرداری را کوتاه کرد و جابه‌جایی فیلم‌های عکاسی را راحت نمود که نقطهٔ عطفی در تاریخ عکاسی محسوب می‌شود.[۳۲]

یک فیلم رول.

جورج ایستمن[پانویس ۱۶] آمریکایی در سال ۱۸۸۴ میلادی فیلم رول را که فیلمی از جنس پلاستیک آغشته به امولسیون ژلاتینی است را ابداع کرد و با ساخت دوربین جعبه‌ای در سال ۱۸۸۸، عکاسی را برای مردم عادی مقرون به صرفه نمود و تحول مهمی در عکاسی ایجاد کرد؛ شعار تبلیغاتی کمپانی کداک برای دوربین‌هایش چنین بود که شما دکمه را فشار دهید، بقیه‌اش را ما انجام می‌دهیم.»[۳۳]

عکس دیجیتال از سفر آپولو ۱۱.

در نوامبر ۱۹۴۸ ادوین لند[پانویس ۱۷] نوعی دوربین آنالوگ ظهور فیلم فوری موسوم به دوربین پولاروید را اختراع کرد[۳۴] که بلافاصله پس از عکسبرداری، نسخهٔ چاپ‌شدهٔ عکس را پرینت می‌کردند و عکس گرفته‌شده یک دقیقه بعد[۳۵] و در مدل‌های جدیدتر تا چند ثانیه بعد، قابل رویت بود.[۳۶]تصاویر دیجیتال در دههٔ ۱۹۶۰ میلادی و در جریان پیاده‌کردن انسان در ماه، تکامل پیدا کرد. دستگاه‌های گیرندهٔ امواج آنالوگ، اطلاعاتی که در مورد عکس از فضا ارسال می‌شد را بسیار دشوار دریافت می‌کردند. با دیجیتالیزه سیگنالها و تقویت آن‌ها، پارازیتها حذف می‌شدند و تصاویر واضح به‌دست می‌آمد.[۳۷]

پیدایش عکاسی و رواج روش‌های گوناگون این فن در ایران، با اختلاف حدود سه سال از اعلام موجودیت عکاسی در فرانسه روی داده‌است. اختراعات و انواع ابزار و تجهیزات عکاسی دو تا سه سال پس از اینکه به بازار می‌آمد به‌طور هدیه به‌دست پادشاه ایران می‌رسید.[۳۸] نخستین دستگاه‌های عکاسی به روش داگرئوتایپ، به درخواست محمد شاه قاجار از کشورهای روسیه و انگلیس به دربارِ ایران وارد شد و در اواسط دسامبر سال ۱۸۴۲ میلادی (پایان آذر سال ۱۲۲۱ خورشیدی) نخستین عکسبرداری در ایران انجام گرفت.[۳۹]